K.MOHANARANGAN

A POEM BY

K.MOHANARANGAN

Rendered in English by Latha Ramakrishnan(*First Draft)

SUMMER

On the bank of the pond turned dry

There stood worn out

the tall tree.

When even the bird which till that time

sat there stubbornly

rose in the end deciding it would be a waste of time

and flew away

unable to bear the shrouding loneliness

the green leaves grow restive and

the tiny branches

console them with concern.

With some dry barks

peeling and dangling

in the roaming wind

many ripe leaves

Fall of uselessly.

That tangible form standing there

viewing everything

as the mark of separation

draws another line

in its abdomen.

கோடை

_____________________________

அற்ற குளத்தின் கரையில்

அயர்ந்து நின்றிருந்தது

அந்த நெடு மரம்.

அம் மட்டும் பிடிவாதமாக

அமர்ந்திருந்த பறவையும் கூட

இனியும் இருப்பதற்கில்லை என

இறுதியாக எழுந்து பறந்ததும்

கவியும் தனிமை பொறாது,

பதை பதைத்திடும்

பசிய இலைகளை

பரிவுடன் ஆற்றுகின்றன

சிறிய கிளைகள்.

உலர்ந்த பட்டைகள் சில

உரிந்து தொங்க

உலவும் காற்றில்

பழுத்த இலைகள் பலவும்

பயனின்றி உதிர்கின்றன.

பற்றற்று யாவற்றையும்

பார்த்து நிற்கும்

பரு வடிவான உருவமது,

பிரிவின் அடையாளமாக

பிறிதொரு வரியை

வரைந்துகொள்கிறது

அடிவயிற்றில்.

க.மோகனரங்கன்