PAALAI NILAVAN

 A POEM BY

PAALAI NILAVAN

Translated into English by Latha Ramakrishnan(*First Draft)

INJUSTICE

The halo on the dead

Has not dawned

All of a sudden

The radiance of the deceased

Has been constant till now

In hunger

And in tears it has become

Interwoven

In love and kiss

It wandered on and on

When the dead one

was alive

why didn’t we realize

that he was the Messaiah

Bringing the Cross

And making him lie on it

Why were we

Measuring him day-in and day-out

More than the one alive

The radiance of the one gone

Is encompassed in divinity

Injured to the core

Bearing insults galore

He who died in radiance

Renouncing the semblance of

his own physical form

is resurrected for all times

in his wounds and gashes

We can’t encroach upon the

halo of the dead

We didn’t make one into a Messaiah.

Even the Messengers of God can’t do so.

He came as a Messaiah.

Tore his body into pieces

as a slice of bread.

Tearing off as attire

His physical form

Attaining another

He became immortal in words

Despite being beaten and tortured

Till the end

a Messaiah he remained.

His blood is pristine

The injustice meted out to him

Stay on in our palms

as damning stains.

அநீதி

இறந்தவர்

மீதான வெளிச்சம்

திடீரென உதிக்கவில்லை

இறந்தவரின் ஒளி

இதுகாறும் சாசுவதமானது

பசியிலும்

கண்ணீரிலும் அது ஊடுபாவியுள்ளது

காதலிலும் முத்தத்திலும்

அலைந்த திரிந்தது

இறந்தவர்

இருந்த போது

நாம் ஏன்

அவரை

மெசியாவென்று அறியவில்லை

சிலுவைக் கொண்டுவந்து

அதில்

அவரை படுக்க வைத்து

ஏன் தினமும்

அளவெடுத்துக்கொண்டிருந்தோம்

உயிரோடு இருப்பவரைவிட

இறந்தவரின் ஒளி

தெய்வீகத்தில் நிறைந்துள்ளது

காயங்கள் பட்டு

அவமதிக்கப்பட்டு

ஒளியில்

மரணித்தவர்

தன் சொந்த சரீர சாயலை துறந்து

தன் காயங்களில்

என்றென்றைக்குமாக

மறு ரூபப்பட்டுள்ளார்

இறந்தவரின்

ஜோதியில் நாம் குறிக்கீடேதும்

நிகழ்த்த வியலாது

நாம்

ஒருவரை மெசியாவாக ஆக்கவில்லை

அது தேவதூதர்களாலும் இயலாது

அவர்

மெசியாவாக வந்தார்

தன் உடலை

ஒரு ரொட்டித் துண்டாகப் பீய்த்துப்போட்டார்

உடலை

ஒரு உடையாக கிழித்தெறிந்து

மறுரூபப்பட்டு

சொற்களில் நித்தியத்துவம் பெற்றார்

நாம்

அவரை அடித்துத் துன்புறுத்தியும்

அவர்

முடிவு பரியந்தம்

மெசியாவாகவே இருந்தார்

அவருடைய ரத்தம்

குற்றமில்லாதது

நமது கைகளின் கறை

நாம் அவருக்குச் செய்த அநீதி