YUGA YUGAN

 A POEM BY

YUGA YUGAN

(Rengarajan Veerasamy)

Translated into English by Latha Ramakrishnan(*First Draft)

The expertise gained

sacrificing one’s own life

trickles out as milk poured

in the mouth of the departed.

The firewood of he who wanders

carrying the sun in his tiny cloth-bag

waits

for a lone matchstick.

In the nest of the baby birds

that open not their tender mouths

when their mother returns

with its beak bearing no grains

there prevails the silence of

the dense shadow of burial ground.

In the bloated corpse of the town

where the springs have gone dry

and the soul wanders as ghost

the worms that relish and revel

glitter all the more.

The ‘Veliparuthi’ _ Pergularia daemia Seeds

that burst and scatter

flying along the wind’s course

land not on the roots.

He turning ecstatic on seeing

the new leaf of Pipal tree

sprouting upon his roof

is insane to thee

but in every sense

the very God to me

Yuga Yugan

வாழ்வைத் தின்னக் கொடுத்து

கைக்கொண்ட வித்தை

நாவறண்டுச் செத்தவனிவன்

வாயில் ஊற்றப்படும் பால் போல வழிகிறது

சுருக்குப்பையில்

சூரியனைச் சுமந்தலைபவனின் உலையடுப்புச்சுள்ளி

காத்திருக்கிறது

ஒற்றைத் தீக்குச்சிக்காக

அலகில் தானியமற்றுத் திரும்பும்

தாய்ப்பறவையின் வருகைக்கு

வாய்பிளக்காத குஞ்சுகளின் கூட்டில் கவிகிறது

கல்லறையின் கரிய நிழல் நிசப்தம்

ஊருணிகள் செத்து விட்ட

ஆன்மா பேயாய் அலையும் ஊரின்

ஊதிப் பருத்த பிணத்தில்

திளைத்து நெளியும் புழுக்கள் மின்னுகின்றன

கண்காணா காற்றின் திசைகளில்

வெடித்துப் பறக்கும்

வேலிப்பருத்தி விதைகள்

வேர்களில் வீழ்வதில்லை

தன் வீட்டு கூரையில் முளைத்த

அரசங்கன்றின் புதிய தளிருக்கு

பரவசப்படுபவனை

பைத்தியமென்கிறீர்கள் நீங்கள்

கடவுள் என்கிறேன் நான்.

-யுகயுகன்

01/04/2022