MOUNA RUMI

 THREE POEMS BY

MOUNA RUMI

Translated into English by Latha Ramakrishnan(*First Draft)

(1)

In each stop

She unloads herself

and continues to travel.

Why is she leaving herself there

She knows not.

Also, after leaving herself there

what should be done

remains unknown.

With the hope that her destination

would indeed arrive

She makes herself alight

in each stop.

***

ஒவ்வொரு நிறுத்தத்திலும் அவள்

தன்னை இறக்கி விட்டுவிட்டு

தொடர்ந்து பயணித்தாள்

ஏன் தன்னை இங்கே விடுகிறேன் என

அவளுக்குத் தெரிந்திருக்கவில்லை

தன்னை விட்ட பிறகு என்ன செய்ய வேண்டும்

எனவும்

அவளுக்குத் தெரிந்திருக்கவில்லை

தனக்கான நிறுத்தமும் வந்துவிடும்

என்ற நம்பிக்கையில்

அவள் ஒவ்வொரு நிறுத்தத்திலும்

தன்னை இறக்கி விடுகிறாள்

*** ***

(2)

Late by a minute

She had missed the bus.

Even after that

Buses did arrive.

But She

In one minute

had gone past a Life.

ஒரு நிமிட தாமதத்தால்

தனது பேருந்தை தவறவிட்டிருந்தாள்

அதன் பின்னரும்

பேருந்துகள் வந்தன

ஆனால்

அவளோ

ஒரு நிமிடத்தில்

ஒரு வாழ்வை கடந்துவிட்டாள்.

(3)

Unchanged uncontaminated

not turning rotten nor timeworn

not decreasing in volume, density

never decaying

_ so should retain a Love

How?

If we have wings as fan

Silence as language

Freedom as a cabin

with window

preserving a Love

would be quite easy somehow.

.

மாறாமலும் போகாமலும்

கலக்காமலும்

கெட்டுப்போகாமலும்

காலாவதியாகாமலும் குறையாமலும்

ஒரு நேசத்தை தக்கவைத்துக்கொள்ள வேண்டும்

சிறகுகளை விசிறியாகவும்

மவுனத்தை மொழியாகவும்

சுதந்திரத்தை ஒரு சன்னல்

வைத்த அறையாகவும்

கொண்டால்

ஒரு நேசத்தை

தக்கவைத்துக்கொள்வது

மற்றபடி ஒன்றும்

அவ்வளவு கடினமில்லை.