A POEM BY
SHAHIBKIRAN THAKKAI
Translated into English by Latha Ramakrishnan(*First Draft)
Joy unleashed
Cosmos galore the little girl
creates side by side
God begins to blink
At the corner of a narrow lane
An eternal tortoise
breaks the first ever universe.
In the splinters of god scattered
The angel weeps momentarily
Prema who strokes her tresses
On the balcony upstairs
Laughs in hues and shades.
Only when perceived minutely
It becomes apparent
That the two universes are dissimilar.
In one someone not I
stands under a tree.
Prema laughs.
Shahibkiran Thakkai
•
இணை பிரபஞ்சம்
சோப்புக் குமிழை ஊதுகிறாள்.
உற்சாகம் கொப்பளிக்கிறது.
எண்ணிலடங்கா பிரபஞ்சங்களை
ஒப்பு வைக்கிறாள் குழந்தை.
கடவுள் இமைக்கத் துவங்குகிறார்.
நெருக்கமான தெருவின் ஓரத்தில்
நித்திய ஆமையொன்று
முதல் பிரபஞ்சத்தை உடைக்கிறது.
தெறிக்கும் கடவுள் துகள்களில்
ஒரு கணம் தன் கண்களைக் கசக்குகிறாள் தேவதை.
பற்பல பிரபஞ்சங்களின்
மாடி மாடத்தில் தலைக் கோதும் பிரேமா
வண்ணங்களில் சிரிக்கிறாள்.
உற்று பார்க்கும்போதுதான் தெரிகிறது
ஒரு பிரபஞ்சம்போல் மற்றொன்றில்லை.
ஒன்றில் நானில்லாத ஒருவன்
மரத்தடியில் நிற்கிறான்.
பிரேமா சிரிக்கிறாள்.
- சாகிப்கிரான்
No comments:
Post a Comment