RENGARAJAN VEERASAMY

 A POEM BY

RENGARAJAN VEERASAMY

Translated into English by Latha Ramakrishnan(*First Draft)

Siva spat out on the Sea

the all too sour kiss of Vasuki

that he had all along

hidden in his throat

The Sea had grown more bluish

The rainclouds leaving the sea

turn the sky blue supreme.

Leaving the sea where

whales dying and washed ashore

the fishes start residing inside the fish tanks.

Within the four walls

in the fish tank sans waves

the baby fish kiss the pebbles.

As the air has no form

the bubbles have not yet turned

bluish.

Nova having smelt the end of life

piercing the earth

steers his boat

as an earthworm.

Rengarajan Veerasamy

சிவன்

தன் தொண்டைக்குளிக்குழிக்குள்

பதுக்கி வைத்திருந்த

வாசுகியின் கசப்பேறிய முத்தத்தை

கடலில் துப்பினான்

கடல் மேலும் நீலமேறிவிட்டது

கடலை விட்டு நீங்கிய

நீர்மேகங்கள்

வானை இன்னும் நீலமாக்குகின்றன

திமிங்கலங்கள் செத்து

கரையொதுங்கும் கடலை விட்டு

தொட்டிக்கு குடியேறுகின்றன

மீன்கள்

நான்கு சுவர்களுக்குள்

அலைகளற்ற மீன் தொட்டிக்குள்

கூழாங்கற்களை முத்தமிடுகின்றன

மீன் குஞ்சுகள்

காற்றிற்கு உடலில்லையாதலால்

நீர்க்குமிகள் இன்னும்

நீலம் பாரிக்கவில்லை

ஊழியின் வாசனையை

நுகர்ந்து விட்ட நோவா

பூமியைத் துளைத்துச்

செலுத்திக் கொண்டிருக்கிறான்

படகை மண்புழு போல.

- யுகயுகன்

20/03/2020