A POEM BY
RAGAVAPRIYAN THEJESWI
Just one word of yours
rejecting me
has grown into a Neem tree
at the entrance.
Your eyes that scanned me in the name of
ceremonial bride-parade
are on the Neem tree as tiny bulbs
in hues myriad
Your eyes on my boobs
in green excessive
keep winking all too often.
In that Neem word
that lay at the threshold
throughout the night
all my colours flowing _
all the Neem fruits
that you hhad uttered from the start
turn sweeter and sweeter with every bite and munch
A bubble of saliva
that couldn’t be sucked in
in torment breaks apart
failing to reflect shades all.
என்னை வேண்டாமென்ற
உன் ஒரு சொல்
வீட்டு வாசலில்
வேப்ப மரமாகிவிட்டது..
பெண் பார்த்த உன் பார்வைகள்
வேப்ப மரத்தில்
சிமிட்டும் சின்ன மின் விளக்குகளாய்
வண்ணங்களில்..
என் மார்பின் மீதான உன்பார்வை
அதீத பச்சை நிறமுடன்
அடிக்கடி கண் சிமிட்டிய படியே..
இரவு முழுதும்
வாசலில் கிடந்த அந்த
வேப்பஞ்சொல்லில்
எல்லா வண்ணங்களும் பாய்ந்தபடியிருக்க..
முதலில் இருந்து நீ சொன்ன
அத்தனை வேப்பம் பழங்களும்
தின்னத் தின்ன
இனித்துக் கொண்டே இருக்கிறது..
கீழே விழுந்த
விழுங்கமுடியாத எச்சில் குமிழொன்று
எல்லா வண்ணங்களையும்
பிரதிபலிக்க முடியாதபடி
தவித்து உடைந்து கொண்டிருக்கிறது...
ராகவபிரியன்
No comments:
Post a Comment