NESAMITRAN

 A POEM BY

NESAMITRAN

Translated into English by Latha Ramakrishnan(*First Draft)

This Sun of the rainy season has spread light

as solid as the rhino’s skin

Its weight shifts slowly along the earth’s back

with the feet of elephant dragging wooden logs

As a pregnant earthworm I am moving past

Now creeping inside this massive mount

soon as it reaches its axis

the mount would turn into a tiger-faced

pyramid

The magnificent magnet called Sky losing its grip

and let slip

the rain would pour in glee

and the earth would melt and soften

_ So the crop growing in molten rocks

whispered.

The footsteps being heard so loud

above the head

moves you to the Cape of Good Hope

Upon waiting a little while

all the steel hauled off this soil for fences

can be stomached and digested.

In my sky the clouds have started making love.

The ‘sudalai kuyil’ that comes in rainy season alone

has started singing.

My very own

shady season

has almost begun.

நேச மித்ரன்

•

இந்த மழைநாளின் சூரியன் காண்டாமிருகத்தின் தோலடர்த்தியில் ஒளி விரித்திருக்கிறது.

இதன் கனம் மரமிழுக்கும் யானையின் பாதங்களுடன் பூமியின் முதுகில் நகர்கிறது .

ஒரு கர்ப்பமுள்ள மண்புழுவாய் கடந்து கொண்டிருக்கிறேன்

இப்பெரு மலையின் உள் ஊர்ந்து .

இதன் மையம் அடைந்ததும் மலை புலிமுகத்து பிரமிடாக மாறுமென்றும்

ஆகாயமெனும் பெரும்காந்தம் தன் பிடி நழுவ விட உவந்து பெய்ய நிலம் நெகிழும் எனவும்

லாவாக்களில் வளரும் பயிரின் வேர் கிசுகிசுத்தது

தலைக்கு மேல் உரக்க கேட்கும் பாதச் சுவடுகளின் பேரோசை நன்னம்பிக்கை முனைக்கு நகர்த்துகிறது

சற்று காத்திருந்தால்

இம்மண்ணிலிருந்து வேலிகளுக்கு அகழும் எஃகையெல்லாம் தின்று செரித்து விடலாம்

என் ஆகாயத்தில் மேகங்கள்

புணரத்துவங்கி விட்டன

மழைக்காலத்தில் மட்டும்

வரும் சுடலைக் குயில்

கூவத் துவங்கி இருக்கிறது

எனதேயான நிழற்காலம் சமீபித்து விட்டது