A POEM BY
ALEX PARANTHAMAN
I was waiting for the bus.
A beggar came and stood in front of me
stretching one hand.
Keeping the ticket-fare
I gave him the remaining five rupees.
“Bless you”
Those words….
My heart turns buoyant!
If just a word can have
emotions myriad so intense
If thousands of such words
are spread everywhere
With peace and quiet
Ho – how so exquisite
this world would be!
in every sense….
Alex Paranthaman .
•
பேருந்துக்காகக் காத்திருந்தேன்.
எதிரே
ஒரு யாசகன்
கரம் ஒன்றை நீட்டியபடி...
பேருந்துக்கான பணத்தை
வைத்துக்கொண்டு...
மிகுதி
ஐந்து ரூபாவைக் கையளித்தேன்
அவனிடம்.
" நீ நல்லாயிரப்பா..."
அந்த ஒரு வார்த்தை...
லேசாகிறது மனம்!
காற்றிலே பறப்பதான உணர்வு
எனக்குள்.
ஒரு வார்த்தைக்கு
இத்தனை உணர்வுகள் இருப்பின்
இதேபோல்
ஓராயிரம் வார்த்தைகள்
பரவப்பட்டால்
எவ்வளவு
அழகாக...
அமைதியாக ... இருக்கும்
இந்தப் பூவுலகம்.
●
- அலெக்ஸ் பரந்தாமன்
No comments:
Post a Comment