ABDUL JAMEEL

 A POEM BY

ABDUL JAMEEL

Translated into English by Latha Ramakrishnan(*First Draft)

THE POEM LEFT BEHIND BY HAYA

The septic tank filling up

there emanates stink unbearable

churning the intestines.

Sickeningly giving out

salty odour

piling up into mountainous heap

and waiting for the sun _

clothes yet to be washed.

The feet unable to bear

sticky and chill to the core

the patio of the time-worn house.

in the midst of all these

going outside empty-handed to play

returning with the rain

lilting and leaping like a rabbit

in white pristine

Little Haya.

Dragging her and sending her out

I slam the door shut.

But the rain that Haya has left behind

remains inside the house.

ஹயா விட்டுச் சென்ற மழை

____________________

மலக் கிடங்கு நிரம்பி

சகிக்க முடியாதவாறு

குடல் பிடுங்க வீச்சமடிக்கிறது

கர்மம் பிடித்து புளிச்சு மணக்கிறது

மலையென குவிந்து

வெயிலுக்காக காத்துக் கிடக்கும்

இன்னும் துவைக்கா ஆடைகள்

கால் வைக்க முடியாதபடி

பிசுபிசுத்து குளிர்கிறது

பழம் காலத்து வீட்டுத் திண்ணை

இத்தனைக்கு மத்தியிலும்

வெறும் கையோடு

வெளியில் விளையாடச் சென்றவள்

மறுபடியும் வீட்டுக்குள் மழையோடு வந்து

வெள்ளை முயல் குட்டியென

துள்ளிக் குதித்து சிரிக்கிறாள் ஹயா

உடன் அவளை வெளியில் அனுப்பி விட்டு

கதவை இழுத்து சாத்துகிறேன்

ஆனால் வீட்டுக்குள்ளே தங்கி விட்டது

ஹயா விட்டுச் சென்ற மழை.

அப்துல் ஜமீல்

ARSHAD AD

 A POEM BY

ARSHAD AD

Translated into English by Latha Ramakrishnan(*First Draft)

DON’T CRY, DEAR MOTHER…

The pain you must’ve experienced

While bearing me in your womb for ten long months

When bringing me safely into this world,

Why, even when my life was lost

Couldn’t be as worse as the

pain unbearable borne by you

when I was burnt.

If they could be safe on my ashes

Be happy about it my Dear Mother.

Though I had lived in this world

for a mere twenty days

I had lived with you, Dear Mother

While being inside you as fetus

You had talked to me

You had caressed me with fond words

You had laughed with me

Cried with me

Every now and then

Feeling your stomach

You would be stroking me

With all the affection in the world.

I too had kicked you

With my tiny feet

Oh, if it had caused you pain,

forgive me, Dear Mother

Even when asleep you were careful

not to roll over

and cause me pain.

Such was your concern.

True, my getting burnt in fire

must’ve proved unbearable to you,

but, cry not, Dear Mother

it was the fire that burnt not Ibrahim

which had consumed my body.

Do you think that it would’ve hurt me

Don’t cry Dear Mother

Though it was a devious plan that burnt my person

Don’t you realize that it is my destiny

It is the will of the Creator, my Dear Mother

Created by Him I am so blessed

Cry not, Dear Mother

I’ll be waiting for thee in Heaven

After arriving there

You can feed me with milk

to your heart’s content

to my hunger’s appeasement

Arshad AD

அழாதே அம்மா

--------------------------

பத்துமாதம் சுமந்த போது

பத்திரமாய் என்னை ஈன்றபோது

ஏன்... என் உயிர் பிரிந்தபோது கூட

வலித்காதவொரு வலியை அனுபவித்திருப்பாய்

என்னை எரித்தபோது...

என் சம்பல் மேல்தான் இவர்கள்

பாதுகாப்பாய் இருப்பார்கள் என்றால்

அதில் நீ

சந்தோசம்கொள் அம்மா..

இந்த உலகில் நான்

வாழ்ந்த நாட்கள்

இருபதே என்றாலும்

உன்னோடு வாழ்ந்திருக்கிறேன்

ஈரைந்து மாதங்கள்

கருவிலே இருந்த என்னோடு

நீ

பேசியிருக்கிறாய்

கொஞ்சியிருக்கிறாய்

சிரித்திருக்கிறாய்

அழுதிருக்கிறாய்

அடிக்கடி உன் வயிற்றின்மேல்

ஆசையாய் என்னைத்

தொட்டுத் தடவியிருக்கிறாய்

நானும்

என் பிஞ்சுக் கால்களால்

உன்னை உதைத்திருக்கிறேன்

வலித்திருந்தால் மன்னித்துவிடு அம்மா...

புரண்டு படுத்தால்

என்னை பாதிக்குமென்று

தூக்கத்தில் கூட என்னில்

கரிசனம் கொண்ட உனக்கு

நான் தீயில் பொசுங்கியதை தாங்கிக்கொள்ள

முடியாமல்தான் இருக்கும்

அழாதே அம்மா....

இப்ராஹிமை எரிக்காத நெருப்புதான்

என்னுடலை பொசுக்கியது

அது எனக்கு

வேதனை கொடுத்திருக்குமென்று

நீ நினைக்கிறாயா?

அழாதே அம்மா..

என்னுடலை எரித்தது சதியென்றாலும்

அதுவே என் விதியென்று நீ

அறியவில்லையா?

படைத்தவன் விரும்பம்

அதுவே அம்மா - அவன்

படைப்பினில் நானும்

சிறந்தேன் அம்மா..

நீ அழாதே...

அழாதே அம்மா...

சுவனத்தில் உனக்காய்

காத்திருப்பேன் அம்மா

அங்கு வந்து

உன் ஆசைதீர

என் பசிதீர

எனக்குப் பால்கொடு அம்மா...

-அர்ஷத்

SHANMUGAM SUBRAMANIAM

 A POEM BY

SHANMUGAM SUBRAMANIAM

Translated into English by Latha Ramakrishnan(*First Draft)

Though leaf yet a bird

standing in that branch

is also seen

Wonder why my eyes yearn to linger

on the rims of leaves

The sharp tip of the leaf attempts to

teach me the void

I too have at times

apprehended the vacant space standing

on the tip of my index finger.

That has always been sans stir any

After viewing the leaf that quivers

in the soft breeze

rasping against the bird close by

the scene meant for me

ends not with the leaf, Oh My!.

Shanmugam Subramaniam

இலை என்றாலும் கிளையில் கூடவே

ஒரு பறவை நின்றிருப்பதும் புலப்படுகிறது

என் பார்வை இலையின் ஒரங்களில்

நிலைத்திருக்க விரும்புவது எதனால் தெரியவில்லை

இலையின் கூர்முனை வெற்றிடத்தினை

என்னில் கற்பிக்க முனைகிறது

நானும் சில பொழுது

என்சுட்டுவிரல் முனையில் நின்றிருக்கும் வெற்றிடத்தினை கண்டுள்ளேன்

அது கிளர்வற்றதாகவே இருந்துள்ளது

காற்றின் இலேசில் நடுக்குறும் இலை

அருகிலுள்ள பறவையை உரசுவதைக்

கண்டபின் இலையோடு முடியவில்லை

எனக்கான காட்சி.

- எஸ்.சண்முகம் -

VELANAIYUR RAJINTHAN

 A POEM BY

VELANAIYUR RAJINTHAN

Translated into English by Latha Ramakrishnan(*First Draft)

THE BIRTH OF THE POOR BOY

As usual

all Dawns!

But this dusk alone

has wings all too vibrant!

On both sides of the street

People flooding!

The great grand city radiant

In hues magical!

The sky reverberating with

Fireworks of colours myriad!

The midnight square

would be enlivened to the core!

As motorized deluge

the wheeled wagons!

Multi-storeyed structures

sparkling all over!

The ultra-modern attires

Making a grand march!

The cathedral is glowing radiantly

brimming with parishioners.

Yes indeed, all these are for

the arrival of the Son of God!

All pray to the Son of God

with hands outstretched!

And, the Son of God pray to all

with hand outstretched

Some candles in the hands!

ஏழைப்பாலன்

_____________

வழமையானதே

எல்லாப் புலர்வுகளும்!

இவ்வந்திக்கு மட்டும்

ஆரவாரச் சிறகிருக்கிறது!

தெருவின் இருமருங்கும்

மக்கள் பெருவெள்ளம்!

வர்ணஜாலம் கொண்ட

மின்னொளி மாநகரம்!

வானதிரும் பல வண்ண

வாணவேடிக்கைகள்!

புத்தெழுச்சி பூண்டிருக்கும்

நள்ளிரவின் நடுச்சந்தி!

இயந்திரப் பிரவாகமாக

ஊர்கின்ற சக்கர ஊர்திகள்!

கோலாகலத் தோற்றத்தில்

அடுக்குமாடிக் கட்டடங்கள்!

நவீன நாகரிக உடைகளின்

ஆடம்பர அணிவகுப்பு!

தேவாலயம் ஒளிர்கிறது

மண்டபம் நிறை பக்தர்கள்!

ஆம், இவை அத்தனையும்

தேவபாலன் பிறப்பிற்கானதே!

எல்லோரும் தேவபாலனிடம்

கையேந்தி இறஞ்சுகின்றார்கள்!

எல்லோரிடமும் ஓர் ஏழைப்பாலன்

கையேந்தி இறஞ்சுகின்றான்

சில மெழுகுவர்த்திகள் கைகளில்!

- வேலணையூர் ரஜிந்தன்.

NEDUNTHEEVU NETHAMOHAN

 A POEM BY

NEDUNTHEEVU NETHAMOHAN

Translated into English by Latha Ramakrishnan(*First Draft)

For a plant sprouted just the other day

Its mother tree teaches

how to withstand the onslaught of gale

Thrusting out a handful of sand from inside the hole

the ants shift to another spot hurriedly.

Citing as reason the tornado and the torrential rain

rhe wife stops the husband from proceeding to office

inviting him to indulge in love.

My son fumes every now and then

cursing the current-cut.

Calling me over the phone

and enquiring after my well being

my friend observes how nice it would be

to have a cup of tea and cigarette

during this non-stop downpour.

And I keep listening all engrossed

to the tale of the storm

that lashed out when mom

was a lass.

நெடுந்தீவு நேதாமோகன்

நேற்று முளைத்த செடி

ஒன்றிற்கு புயலை எதிர்க்க

கற்றுக்கொடுக்கிறது தாய்மரம்

புற்றுக்குள் இருந்து

ஒரு தொகை மண்ணை வெளியேற்றி

அவசரமாக இடமாறுகிறது எறும்புக்கூட்டம்

வேலைக்குச் செல்லும் கனவனை

புயலையும் தீராத மழையையும் காரணம் காட்டி

காதலிக்க அழைக்கிறாள் மனைவி

மின்சாரத்தடங்கலுக்காக

அடிக்கடி சினந்து கொள்கிறான் மகன்

என் நண்பன் தொலைபேசியில் அழைத்து

இந்த அடைமழைக்கு

தேனீரும் சிகரெட்டும்

குடித்தால் நன்றாய் இருக்கும்

என்று நலம் விசாரிக்கிறான்

நானோ

அம்மா சிறுமியாக இருக்கும் போது

அடித்த புயல்பற்றிய கதையினை

ஆச்சரியமாக கேட்டுக்கொண்டிருக்கிறேன்.

02.12.2020

- நேதா-

NAMBI ABI

 A POEM BY

NAMBI ABI

Translated into English by Latha Ramakrishnan(*First Draft)

THE NIGHT OF THE DEMONS

Being in the seat of Night

I am doing penance

Some demons hunt my toy-body

hand it over to the third leg of midnight

and feeling utmost elated at

having hounded me

Turning down a cluster of smiles

of the Day

vanish into the sketches I had drawn at night

I won’t let them go scot free.

Dragging them back into my poem

I would leave them in the hands

of the second part of the Day

for a hunting spree.

Nambi Abi

•

வேதாளங்களின் இரவு.

♪

இரவு நாற்காலியில்

தவமிருக்கிறேன்

எனது பொம்மை உடலை

வேதாளங்கள் சில

வேட்டையாடி

நதியில் மிதந்து கொண்டிருக்கும்

மூன்றாம் பின்னிரவிடம்

ஒப்படைத்து விட்டு

என்னை வேட்டையாடிய

பெரும் மகிழ்வோடு

பகலின்

ஒரு கொத்துப் புன்னகைகளை நிராகரித்தபடி

இரவு

நான் வரைந்த

ஓவியங்களுக்குள் மறைகின்றன

எனினும்

நான் விடுவதாயில்லை

எனது கவிதைக்குள்

இழுத்து

அவ்வேதாளங்களை

இரண்டாம் பகலிடம்

வேட்டையாடக் கொடுத்துவிடுவேன்.

K.S.AMBIGAVARSHINI

 A POEM BY

K.S.AMBIGAVARSHINI

Translated into English by Latha Ramakrishnan(*First Draft)

This is the time of Butterflies searching for

their shadows

In the ripened and fallen cocoa nut leaf ,

strips of centipede dead and static

In each screech

the continuance of rain unending

Feathers of peacock that lilt and leap and go seeking

from the leaves of creepers entwined covering the land

Male Female

The form of stagnant water, the trail of river ending

the circles formed and dissolved of each droplet falling

cannot be strung.

The moisture of branch wets the feet

of the squirrel pecking and pulling the withered leaf

and drip

the saw dust sprayed on the window-bars

wax in deft mould

Only when seeing the pale face in the looking glass

I feel like smiling

Snow-filled rims are indeed scarce

K.S. Ambigavarshini

பட்டாம்பூச்சிகள் தன் நிழல்களைத் தேடும் காலமிது...

மூத்து விழுந்திருக்கும் தென்னையோலையில் இறந்து நகரமுடியாத பூரானின் கீற்றுகள்

ஒவ்வொரு கிறீச்சிடலுக்கும்

மழைபெய்து முடியாத தொடர்ச்சி

நிலத்தை மூடிப் பின்னியிருக்கும் கொடியிலைகளிலிருந்து எம்பிப் பறந்துத் தேடுகிற மயிலின் சிறகுகள்

ஆண்/ பெண்

தேங்கிய நீரின் வடிவம் ஆறு முடியும் தடம்

ஒவ்வொரு துளியும் விழுந்து கலைகிற

வட்டங்கள் கோர்க்கமுடியாதவை

இற்றுப்போன இலையைக் கொத்தியிழுக்கும் அணிலின் பாதங்களை நனைத்து வழிகிறது கிளையீரம்

சன்னல் கம்பிகளில் தூவப்பட்டிருக்கும் மரத்தூள்கள் அச்சுப் பிசகாத மெழுகு

வெளிர் முகத்தைக் கண்ணாடியில் பார்க்கிறபோதுதான் புன்னகைக்கத் தோன்றுகிறது

பனியப்பிய விளிம்புகள் மிகமிகக் குறைவு