THENMOZHI DAS

NOV - DEC, 2023

A POEM BY

THENMOZHI DAS

Translated into English by Latha Ramakrishnan(*First Draft)

QUARTER OF A CENTURY OLD SOLITUDE

As fish leaping upside down

where do tears go

For how longer the surrounding walls

Opening wide like sluice

wash away the night

Which daytime would retrieve the word

caught in heart’s hook

Despite swirling the quarter of a century old solitude

with killing pain in the neck

what at all the bird with three feathers

will do with my sobbing

The tiny little pencil in hand

and the earless heart move on in one sound

Is the carbon stick

a companion unparalleled

As the weaverbird that has gained expertise

with grabbing grass, lifting grass, bending grass

how the day comes flying

For the slice of air inside

to evaporate

how much one has to boil in life

As the doctor’s medical note written on the throes of death

the heart swings.

And

more than the ant’s leg crushed and maimed

It suffers growing weaker to no end.

கால் நூற்றாண்டுகாலத் தனிமை

•

தலைகீழாகப் பாயும் மீனாக

கண்ணீர் எங்கே செல்கிறது

இன்னும் எவ்வளவு காலம் மதிலுகள்

மதகு போல் திறந்து

இரவை அடித்துக் கொண்டு செல்லும்

மனதின் கொக்கியில் மாட்டிக்கொண்ட சொல்லை எப்பகல் மீட்கும்

மூன்று சிறகுடைய பறவை

கால் நூற்றாண்டுகாலத் தனிமையை

கழுத்து வலிக்கச் சுழற்றியபின்னும்

என் கேவல்களை என்ன தான் செய்யப்போகிறது

கைவசம் சிறு பென்சில் துண்டும்

காதற்ற இதயமும் ஒரே ஓசையில் நகர்கிறது

கார்பன் குச்சி

தன்னிகரில்லாத் துணை தானோ

புல்லெடுத்துப் புல்நிமிர்த்திப் புல்வளைத்து

தேர்ச்சிபெற்றத் தூக்கணாங்குருவி போல

எப்படிப் பறந்து வருகிறது பகல்

உள்ளிருக்கும் ஒரு துண்டுக் காற்று ஆவியாக

எவ்வளவு வாழ்வில்

கொதிக்க வேண்டியிருக்கிறது

மரண அவஸ்தைக்கு எழுதப்பட்ட

மருத்துவக் குறிப்பாய் மனம் ஆடுகிறது

மேலும்

நசுக்கபட்ட எறும்பின் ஊனப்பட்ட காலைவிட மிகவும் மெலிந்து துடிக்கிறது

•

- தேன்மொழி தாஸ்