NESA MITHRAN

 NOV - DEC, 2023

A POEM BY

NESA MITHRAN

Translated into English by Latha Ramakrishnan(*First Draft)

In truth this Love wishes to embrace one and all

Some we shake hands with and part ways

Some we touch the shoulder and move away

For several others permission is granted

up to kiss upon the forehead

Some others kneel down and kiss

the back of palm

and have their love proclaimed.

Some have intercourse with their voice

Some kiss our tears

There are faces that lean against our chest

seeking pardon and moving on

Some we prostrate at their feet and depart

The memory of some we carry always

as carrying the burden of a growing tree , so to say.

Only a few we think of holding close

even when we burn and are turning to ash

But they offer you the wage for carrying the load

and vanish at the stop without a word.

Scattering as cock-heads

As god after the festival of offering

the lives we were to have lived

are sacrificed

ahead of a prayer indeed.

நேச மித்ரன்

•

உண்மையில் இந்த அன்பு எல்லோரையும் தழுவிக் கொள்ள விழைகிறது

சிலரோடு கைகுலுக்கிப் பிரிகிறோம் சிலரது தோள் தொட்டு விலகுகிறோம்

இன்னும் சிலருக்கு நெற்றி முத்தம் வரை அனுமதி

மேலும் சிலர் மண்டியிட்டு புறங்கையை முத்தமிட்டு

தம் அன்பைச் சொல்கிறார்கள்

சிலர் குரலால் புணர்வார்கள்

சிலர் முத்தத்தோடு நின்று விடுகிறார்கள்

சிலர் நம் கண்ணீரில் முத்தமிடுகிறார்கள்

நெஞ்சில் சாய்ந்து மன்னிப்பு கேட்டு

விலகும் முகங்கள் உண்டு

சிலர் பாதத்தில் பணிந்து விலகுகிறோம்

சிலர் ஞாபகத்தை ஒரு வளரும் மரத்தின் பாரத்தை சுமப்பது போல்

வாழ்நாளெல்லாம் சுமந்து திரிகிறோம்

வெகுவெகு சிலரை மட்டும்தான் நெருப்பில் எரியும் போதும் அணைத்து கொள்ள நினைக்கிறோம்

அவர்களோ சுமைக்கூலி கொடுத்து

நிறுத்தத்தில் இருந்து மறைந்து போகிறார்கள்

சேவல் தலைகளாய் இறைந்து

கொடை முடிந்த தெய்வமாய்

ஒரு பிரார்த்தனைக்கு முன்

பலி கொடுக்கப்பட்டிருக்கின்றன

நாம் வாழ்ந்திருக்க வேண்டிய

வாழ்க்கைகள்