INIYAVAN KALIDAS

 A POEM BY

INIYAVAN KALIDAS

Translated into English by Latha Ramakrishnan(*First Draft)

THE RIVER ‘FARAWAY’

Between You and I there keeps flowing

the river ‘Faraway’

The leaves of the Memory Tree that I keep

sending from this shore

You do collect one by one day after day.

My sorrows

My pains

My joys

My meetings

So storing any and everything in separate packs

You too have some tales to tell me.

Unlike all my letters touching you without fail

Not even a leaf of your letter reaches me at all

The river ‘Faraway’

In the vast space of Time runs on one side only

yet

do store all your thoughts in tact.

On a day afterwards

I would identify them in the tail of a migratory bird

Up above

Flying from this shore to that

On that day

Getting wet in the soft drizzle

I would hold your letters in my hand

.

தொலைவு நதி

உனக்கும் எனக்கும் இடையில் ஓடிக்கொண்டேயிருக்கிறது தொலைவு நதி...

இக்கரையிலிருந்து நானனுப்பும் நினைவு மரத்தின் இலைகளை ஒவ்வொன்றாய் சேகரிக்கிறாய் தினம்தினம்...

என் வருத்தங்கள்

என் வலிகள்

என் சந்தோசங்கள்

என் சந்திப்புகள்

என யாவற்றையும் தனித்தனிப் பொட்டலமாக்கி முடிந்து வைக்கும் உன்னிடமும் எனக்குச் சொல்ல சில கதைகள் இருக்கின்றன...

என் எல்லாக் கடிதங்களும் உனைத் தீண்டுவதுபோல் உன் ஒரு கடித இலைகூட என்னிடம் வந்து சேர்வதேயில்லை...

தொலைவுநதி

காலமெனும் பெரும்பரப்பில் ஒருபுறமாகவே ஓடுகிறது ஆனாலும்

உன் எண்ணங்களை சிறிதும் குறையாமல் சேமித்து வை...

பின்னொருநாளில்

அக்கரையிலிருந்து இக்கரைக்கு மேல்நோக்கிப்பறக்கும் வலசைப் பறவையின் வாலில் அதைக் கண்டுகொள்வேன்...

அந்நாளில்

மெதுவாய்ப் பொழியும் சாரல்மழையில் நனைந்தபடியே

என் கண்ணீர்த்துளிகளைத் துடைத்தபடியே

உன் கடிதங்களைக் கையில் ஏந்திக் கொள்வேன்.

- *இனியவன்காளிதாஸ்*

IYARKKAI

 A  POEM BY 

IYARKKAI

Translated into English by Latha Ramakrishnan(*First Draft)

MY FRIEND SHE – THE SEA

For the first ever time

He the I was standing with thee , Dear Sea

Be as much salty as you fancy

But please don’t single out and exhibit

his tears of mine offered at thy feet secretly.

Nor does he require all those he shared with thee

till the policeman came and

pushed him away

Don’t you send any short messages

in his trousers

Reading them again and again

nothing would be gained.

Suffice to have this much of acquaintance

with him this day

As usual keep my trails

Let none – no one – no-o-o-o one

knows it

You are my only solace

I will come another day as always

தோழி கடல்

**************

- இயற்கை

முதன் முதலாக

உன்னோடு நின்றிருக்கிறான் கடலே

எவ்வளவு வேண்டுமானாலும் கரித்துக்கொள்

உன்னோடு இரகசியமாய்

தந்துவிட்ட கண்ணீரை மட்டும்

ஒருபோதும் அடையாளப்படுத்திடாதே

காவலர் உந்தித் தள்ளும்

பின்னிரவு வரை

உன்னோடு பேசிக்கிடந்த சேதிகளும்

அவனுக்கு வேண்டாம்

அவனின்

கால்சட்டைக்குள் எனக்கெந்த

குறிப்புகளையும் வைத்தனுப்பாதே

அவற்றை மீண்டும் மீண்டும் படித்து

என்ன ஆகப் போகிறது.

அவனோடு

இன்று இந்த அறிமுகம் போதும்

வழக்கம்போல என் சுவடுகளை வைத்திரு

யாருக்கும்

யாஆஆருக்கும்

தெரியவேண்டாம்.

நீதானே கதி.

பிறகொருநாள் வருகிறேன்.

YAVANIKA SRIRAM

 A POEM BY 

YAVANIKA SRIRAM

Translated into English by Latha Ramakrishnan(*First Draft)

SCENES SEEN IN CLOSE ENVIRONS

Snake sleeping with its head placed

on the mouth of rat-holes

Lizard in birds’ nests cupping and swallowing

its chicks

Descending from up above so focused

the Kingfisher catching the fishes

that come to the surface of water

opening their mouths to breathe

All can view these all

Sexual escapades

So near so close

When the same fishes spit the water

splashing it so high and making the insects

creeping along the plant-stems

stagger and stumble

and so swallow them

Other so scenes spectacular so close at hand

we look on as if saying

our secrets

not required for others

With sharp-edged weapons they cut and slice

umpteen number of times

Someone and leave

So near

Perennial rivers running so near

Plantain and paddy crops found to be fit for food

Vegetables some domestic animals for meat

So a place nearby

Agricultural lands turning then into commercial lands

In truth it is about adventurous sexual intimacies

we have but lots to tell

Whichever language all its letters of alphabets

as the grammatical change in the mode of singing

that occurs when two words converging

each one talking to other being near

whatever that be whichever

we see here

being so near.

அருகாமைக் காட்சிகள்

எலி வளைகளின் துவாரத்தில் தலைவைத்து உறங்கும் நாகம்

பறவைக் கூடுகளில் அதன் குஞ்சுகளைச் சுருட்டி விழுங்கும்

பல்லி

வானில் இருந்து குறிவைத்து இறங்கி

நீர்ப்பரப்பின் மேல் வாய் அலரும் கயல்களைக் கவ்வும் மீன் கொத்தி

எல்லோரும் பார்க்கலாம்

சாகசமான பாலுறவுகள்

இவ்வளவு அருகாமையில்

அதே மீன்கள் நீரைத் தம் வாயால் உயரே பீச்சி அடித்து தாவரத் தண்டில் ஊறும் பூச்சிகளைத் தடுமாறி விழவைத்து உண்ணும் போது

வேறு சிறப்பான காட்சிகள் இவ்வளவு அருகாமையில் நமது ரகசியங்கள் இன்னொருவருக்கு தேவையில்லை என்பது மாதிரி

நாம் பார்க்கிறோம்

கூர்மையான ஆயுதங்களால் அவர்கள் பலமுறை குத்தியும் வெட்டியும் ஒருவரைச் சாலையில் கிடத்தி விட்டுப் போகிறார்கள்.

இவ்வளவு அருகாமையில்

வற்றாத நதிகள் ஓடும் அருகே தான்

வாழை மற்றும் நெற்பயிர்கள் உண்ணத்தகுந்ததாகக் கண்டுபிடிக்கப்பட்ட காய்கறிகள் சில இறைச்சிக்கான வளர்ப்பு விலங்குகள் அப்படியான அருகாமை இடத்தை

விளை நிலங்கள் பிறகு விலை நிலங்கள் என்பதாக

உண்மையில் சாகசமான பாலுறவுகள் பற்றித் தான்

அனேகம் சொல்ல இருக்கிறது.

எந்த மொழியாயினும் அதன் லிபிகள் அனைத்தும் செப்பலோசையின் புணர்ச்சி விதிகளாய் அருகாமையில் ஒருவருக்கொருவர் பேசிக் கொள்ளும்படி அது எதுவோ ஆயினும்

நாம் பார்க்கிறோம்

மிக அருகாமையில் .

யவனிகா ஸ்ரீராம்

PANDIAN KAZHAARAM DULA LINGAN

 A POEM BY

PANDIAN KAZHAARAM DULA LINGAN

Translated into English by Latha Ramakrishnan(*First Draft)

The old lady who always brush her teeth

with the aerial root of the Banyan tree

buries her last tooth

in cow dung

concealing it from the Sky

Just as she did her first ever tooth

when she was a little girl

It was a place

where stay children who upon

hearing the false tale

of a tooth sprouting in a grandma’s mouth

laugh revealing their toothless state.

He who sells balloons there

reminds one of the umbilical cord pregnant mother

The poet who used the metaphor of

balloon bursting moment

for miscarriage

With tears rolling

changed the poem

as nothing of that sort taking place.

The poem having normal delivery

gave birth to a small poem.

•

ஆலமர விழுதில்

பல் துலக்கிப் பழகிய கிழவி

தனது கடைசிப் பல்லினை

அவள் சிறுமியாய்

இருந்தபொழுது விழுந்த

முதல் பல்லைப் போல

ஆகயத்திற்குக் காட்டாது

சாணத்தில் புதைத்து மறைக்கிறாள்

பாட்டிக்குப் பல் முளைத்த

பொய்க் கதை கேட்டு

பொக்கை வாய் தெரிய சிரிக்கும்

சிறுவர்கள் வசிக்கும் ஊர் அது

அங்கு பலூன் விற்பவன்

தொப்புள் கொடிக் கர்ப்பிணித் தாயை

நினைவூட்டிச் செல்கிறான்

பலூன் உடையும் பொழுதை

கர்ப்பம் கலைவதாய்

உருவகப் படுத்திய கவிஞன்

கண்ணீர் சொட்ட

அப்படி ஒன்று நிகழாததாய்

கவிதையை மாற்றிவிட்டான்

கவிதை சுகப் பிரசவத்தில்

குட்டிக் கவிதை ஒன்றை ஈன்றது

- பாண்டியன் கழாரம் துலாலிங்கன்

MARIMUTHU SIVAKUMAR

 A POEM BY

MARIMUTHU SIVAKUMAR

Rendered in English by Latha Ramakrishnan(*First Draft)

THE CANVAS OF SWEAT

Sea on four sides of the wall

For the wall accustomed to the lone single hue of Times

Now a different colour has decorated it.

on the wall straightened

each and every picture drawn

by sweat-soaked fingers

turned beautiful.

The pain-filled song of the mountain too

moaned and groaned in the drawing

The lifelines of the mountains

in the painting of sweat

gains strength as I see it.

The torments are listed

For the people’s leader

The components of the drawing are

Noted down

He so engrossed in the drawing

was taken aback

Due to the lifelines that offer one

the power to be at the helm

The drawing incomplete

stands sweating.

The drawing that had devoured sweat

Sits on the leader’s parts.

The painting of sweat

Torments the leader day-in and day-out.

At least from now onwards will the leader

see the dawn meant for us

inside the painting….

வியர்வையின் ஓவியம்.

சுவரின் நாற்புறமும் கடல்

காலங்களின் ஒரே வர்ணக்கலவைக்கு

பழகிப்போன சுவருக்கு

இம்முறை மாற்று வர்ணம் அலங்கரித்திருந்தது.

நிமிர்ந்த சுவரில்

வியர்வை படிந்த விரல்கள் வரைந்த

ஒவ்வொன்றும் அழகுபெற்றது.

மலைகளின் வலி மிகுந்த பாடல் வரிகளும்

ஓவியத்தில் முனங்கின..

வியர்வையின் ஓவியத்திலிருந்த

மலைகளின் ரேகைகள் வலுக்கொள்வதாய் காண்கிறேன்...

வேதனைகள்

பட்டியலிடப்படுகின்றன.

மக்களின் தலைவனிடம்

ஓவியத்தின் கூறுகள் குறிக்கப்படுகின்றன.

பழைய ஓவியத்துள் மூழ்கியிருந்தவன் திடுக்கிடுகிறான்...

தலைமைக்கொள்ளும் அதிகாரம் தந்த ரேகைகளால்

முழுமை பெறாத ஓவியம்

வியர்த்து நின்றது.

வியர்வை தின்ற ஓவியம்

தலைவனின் பாகங்களில் அமர்ந்து கொள்கிறது.

வியர்வையின் ஓவியம்

தலைவனை நிதமும் வதைத்துக்கொண்டே இருந்தது.

இனியாவது தலைவன் நமக்கான விடியலை

ஓவியத்துள் காண்பானா..

_______

மாரிமுத்து சிவகுமார்.

All reactions:

7

VELANAIYOOR RAJINTHAN

 A POEM BY 

VELANAIYOOR RAJINTHAN

Rendered in English by Latha Ramakrishnan(*First Draft)

THE CANOE OF LIFE

In the strand of feather dropped

Of the colourful bird that flies drying its wings

Scars aplenty – except for one or two embraces

wholehearted.

In the wings of Vedanthangal

That goes carrying a great grand dream

The long and vast sky and a few jungles

Spread far and wide.

For two sparrows that migrated

A lone branch

Smashed and broken

Lying in a remote corner

Offers a tent to reside.

For all the butterflies

that come from nowhere and rest there

the street-corner tree with flowers aplenty

secretes honey.

So as to be depleted

through searches non-stop

the canoe of life would creep

Once in a blue moon

a handful of moments

prove sufficient

to retain our lust for life evergreen

with no rhyme or reason

வாழ்வின் ஓடம்

_________________

சிறகுலர்த்திப் பறக்குமொரு

வண்ணப் பறவையின்

உதிர்ந்த சிறகில்

ஏராளமாய்த் தழும்புகள் - ஓரிரு ஆத்மார்த்த தழுவல்களைத் தவிர

பெருங்கனவொன்றைச்

சுமந்து செல்லும்

வேடந்தாங்கலின் இறக்கைகளில்

நீள் வானும் சில வனமும்

அகல விரிகிறது.

குடிபெயர்ந்த இரு குருவிகளுக்குக்

கூடாரம் வழங்குகிறது

ஒதுக்குப் புறத்தே

தறித்து வீழ்த்தப்பட்ட

ஒற்றை மரக்கிளை

எங்கிருந்தோ வந்தமரும்

பட்டாம்பூச்சிகளுக்கெல்லாம்

தேனைச் சுரக்கிறது

நிறைவாய்ப் பூத்திருக்கும் தெருவேரத்துத் தரு

தீர்ந்து போகத் தேடல்கள் வழியே

ஊர்ந்து போகும் வாழ்வினோடம்

எப்போதேனும்

சிற்சில தருணங்கள்

போதுமானதாகி விடுகின்றது

காரணமின்றி

இவ்வாழ்வியலை நேசித்திருக்க..

- வேலணையூர் ரஜிந்தன்.