A POEM BY
YAVANIKA SRIRAM
Rendered in English by Latha Ramakrishnan(*Frist Draft)
Each time
the bricks are piled up
at a higher level than my cheeks.
My shoulders have been raised aloft
and tied in the scaffold.
With muscle spasms caused by hot Cement
my boobs have turned dry and shrunken.
Never am I able to release hands mine
from the earthen pan.
Wandering all rooms with floor yet to be paved
Blood sucked from the feet turned pale.
My skin grazing against the wall
That through washing and wiping
made to glow and glisten -
scratches are born.
In exchange for the tobacco extended
my co-worker at times
expects sexual favours from me
just like husband, you see.
In the end the buildings
come to stay on
towering sky-high
Still
Seeking an opportunity for
survival
donning costumes and make-up
standing at the junction
Identifying the foremen
and smiling at them
_ My pain.
Dedicated to Gayatri Spivak
(From the poem-collection captioned IRAVU ENBADHU URANGA ALL (Night is not for sleeping) – 1998.
புன்னகை
எனது கால்கள்
அஸ்திவாரக் குழிகளுக்குள்
ஊன்றப்பட்டு வெகுநாளாயிற்று!
ஒவ்வொரு முறையும்
என் கன்னப் பரப்பிற்கு மேலான
உயரத்தில் அடுக்கப்படுகின்றன செங்கல்கள்!
சாரங்களில்
தூக்கிக் கட்டப்பட்டுவிட்டது
எனது தோள்கள்!
மணற்சட்டியிலிருந்து என் கரங்களை
ஒருபோதும் விடுவிக்க முடியவில்லை !
சிமென்டின் உஷ்ணப் படிவத்தால்
என் மார்புகள்
வற்றிச்சுருங்குகின்றன
பாவியிராத ஈர அறைகளெங்கும்
அலைபட்டுப் பாதங்களில்
இரத்தம் வெளிறிப்போனது
தேய்த்துப் பள பளப்பாக்கிய சுவற்றில்
என் சருமம் பட்டுக் கீறல்கள் விழுகின்றன!
கொடுக்கும் புகையிலைக்காய்
என் தொழிலாளி சில நேரம்
என்னோடு சூலகத் தொடர்பிற்கு
விழைகிறான் கணவனைப் போலவே
இறுதியில் கட்டிடங்கள் வானளாவி
நின்றுவிடுகின்றன
பின்னும்
உயிர்ப்பிற்கான வாய்ப்பு வேண்டி
முகப் பூச்சுடன் நகரச் சந்தியில்
மேஸ்திரிகளைக் கண்டு புன்னகைக்கிறது
எனது வலி.
#1998-இரவு என்பது உறங்க அல்ல.
சமர்ப்பணம் -காயத்ரி ஸ்பிவாக் அவர்களுக்கு!
No comments:
Post a Comment