ABDUL JAMEEL's POEM

ABDUL JAMEEL’S POEM

Rendered in English by Latha Ramakrishnan

THE AERIAL ROOT DANGLING INSIDE LITTLE BOYS’ HEARTS

In a remote corner of the place
stands there, isolated, all abandoned -
an aged banyan tree.

Its thick aerial roots
falling on the ground,
zigzagging and crisscrossing all over the place
like serpentine

It said, deeply anguished that
no little ones, none whatsoever come there
to hang on its shoulders
and enjoy swinging

At once I catch hold of the tree’s hand
and takes it to the Nursery School.

Amidst the ecstatic moment
of meeting the children in uniform
it resurrected itself
once again.

Then holding them aloft with its hands
making them fly in the air
It turned blessed to the core.

சிறுவர்களின் மனதில் ஆடும் விழுது

ஊரின் ஒதுக்குப் புறமாக
கவனிப்பாரற்றபடி தனித்து நிற்கிறது
வயது முதிர்ந்த ஆலமரம்
அதன் தடித்த விழுதுகள்
தரையில் விழுந்து
சர்ப்பமென ஊர்ந்து திரிகிறது
தனது தோழ்களில் தொங்கி
ஊஞ்சலாடி மகிழ்ந்திட
குட்டி நட்டிகள் யாருமே வருவதில்லயென்று
மனம் வருந்திச் சொன்னது
நான் உடன் விழுதுகளின்
கரங்களை பற்றிப் பிடித்து
முன்பள்ளிக்கு அழைத்துச் செல்கிறேன்
சீருடை அணிந்த மாணவர்களை
சந்தித்த பரவசத்தி்ன் கணத்தினிடை
தன்னை மீண்டும் ஒரு முறை
புதுப்பித்துக் கொண்டது
பின்னர் தனது கரங்களால்
அவர்களை தூக்கி அரவணைத்து
ஆகாயத்தில் பறக்க வைத்து
தனது பிறவிப் பயனை அடைந்தது

ஜமீல்