TWO POEMS BY
THENMOZHI DAS
Rendered in English by Latha Ramakrishnan(*First Draft)
Rendered in English by Latha Ramakrtishnan(*first Draft)
might devour even the sea’s expanse
Sun’s golden sour taste
is not fit for gulping
Even if Humans toil with their nerves stretching out
dangling
and shower the firms with the yields
It proves not sufficient to its chimneys that burn money.
The wind doesn’t blow fiercely cool
for the workers
The moon too doesn’t grow as
healing the wounded heart.
Holding the creeper of the Vettrilai Valli Kizhangu
My tears tell:
You should flow as blood into the body of those
who know the value of your tuber
So as not to be stamped by anyone’s feet
the cows go dragging the dawn
with their thick ropes
The way even the dead live in our memories
people’s bitter existence
remains unknown to the State
Living
before and after voting -
shrunken socks – just that.
My Beloved Desert Rose
Your midday would come – You
should munch and swallow the Sun
and so quench your hunger then.
பசி
~
குறிப்பிடத்தக்க மகாவலி
கடலையும் உள்விழுங்கக் கூடும்
சூரியனின் பொன் கசப்பு
அருந்தத் தக்கதல்ல
மனிதர்கள் நரம்புகள்
வெளித்தொங்கும் அளவுக்கு உழைத்து
நிறுவனங்களுக்கு கொட்டினாலும்
பணம் எரிக்கும்
அதன் புகைக்கூண்டுகளுக்கு போதவில்லை
உழைப்பாளிகளுக்கென காற்று
உறக்க வீசுவதில்லை
சந்திரனும் ரணப்பட்ட இருதயத்திற்கு
இதமாக வளர்வதில்லை
முற்றத்து வெற்றிலை வள்ளிக் கிழங்கின்
கொடிபிடித்து என் கண்ணீர் சொல்கிறது
உன் கிழங்கின் அருமை தெரிந்தவர்
உடலுக்குள் நீ ரத்தமாய் பாயவேண்டும்
எவர் காலிலும் மிதிபடக்கூடாதென
அதிகாலைப் பொழுதினை மாடுகள்
தன் கழுத்தின் கனத்த கயிறுகளால்
இழுத்துப் போகின்றன
இறந்தவர்கள் நம் நினைவுகளில்
வாழ்ந்து கொண்டிருக்கும் விதம்கூட
மக்களில் மனம்கசந்த இருப்பு
அரசுக்கு தெரிவதில்லை
வாழ்தல்
வாக்களிப்பதற்கு முன்னும் பின்னும்
கசங்கிய காலுறை அவ்வளவே
என் அன்புக்குரிய பாலைவன ரோஜாவே
உனக்கான நடுப்பகல் வரும் -நீ
பசிதீர சூரியனை மென்று தின்ன வேண்டும்
~
2. SOONU
None believes
You being and growing inside me
You opening the door
just as blowing the breath to create bubbles
out of soap-water
You calling out Mother and come running
Caressing the cheek with flowers
Calling the sands as capsules for me
Converting the night into a swing
Scattering my eyes as the Tenth part
Turning sleeps into smiles
Taking out the depth of land
and you applying ‘pottu’ on my forehead
You writing your father’s name in the
core of soul
That even inside my heart I give you life through the Placenta
None believes Soonu.
சூனு
~~~~~
இரும்புக் கதவொன்றில் உனது பிஞ்சுக் கை அசைந்து கொண்டேயிருக்கிறது சூனு
யாரும் நம்புவதில்லை
எனக்குள் நீ வளர்வதை வாழ்வதை
சோப்புக் கரைசலால் குமிழ் படைக்க
மூச்சுக் காற்றை ஊதுவது போல்
நீ கதவு திறப்பதை
அம்மா என அழைத்தபடி ஓடிவருவதை
பூக்களால் கன்னத்தில் ஒத்தடமிடுவதை
மணல்களை எனக்கான மாத்திரைகள் என்பதை
இரவை ஊஞ்சலாக்குவதை
எனது கண்களை தசமபாகமாக சிதறவிடுவதை
நித்திரைகளைப் புன்னகையாக்குவதை
நிலத்தின் ஆழத்தை எடுத்து
நீ எனக்குப் பொட்டு வைப்பதை
உனது அப்பாவின் பெயரை ஆன்மாவின் தண்டில் எழுதுவதை
மனதிற்குள்ளும் நஞ்சுக்கொடி வழியாகத்தான் உனக்கு உயிர் தருகிறேன் என்பதை
யாரும் நம்புவதில்லை சூனு
Composed By - தேன்மொழி தாஸ்
14.11.2016
11.04pm
Photo credit , Iyyappa Madhavan
Background painting: Thenmozhi Das
Painted at 2010
..................................................................................................................................
* கவிஞர் தேன்மொழி தாஸின் சூனு கவிதையை நான் ஏற்கெனவே மொழிபெயர்த்திருக்கிறேன் என்பது பிறகுதான் ஞாபகம் வந்தது. அந்த எனது மொழிபெயர்ப் பையும் இங்கே தந்துள்ளேன். இரண்டு மொழிபெயர்ப்பு களுக்கும் இடையே உள்ள ஒற்றுமை, வேற்றுமைகளைப் பார்ப்பது சுவாரசியமாக இருக்கிறது.
..................................................................................................................
On an iron gate your soft tiny hand
keeps swaying
Soonu
Nobody believes
that you grow inside me
reside there
That you open the door
Just the way you blow
your breath
to create bubbles out of soap-water mix
That you come running
calling “Mummeee”
Kissing me with flowers on the cheek
Calling sands as capsules meant for me
Turning the night into a swing
Scattering my eyes into ten slices
Converting my sleeps into smiles
Digging out the depth of soil
adorning my forehead with a dot
That you write your father’s name
on soul’s vertebrae
That even in my heart I give you life
through the umbilical cord
None believes it all
None believes it at all, Oh Soonu
No comments:
Post a Comment