MALINI MALA

 A POEM BY

MALINI MALA

Translated into English by Latha Ramakrishnan(*First Draft)

Am standing on the shore.

My dream-drawn sea for the Time-fish to swim

is not to be seen.

Who would have stolen it

Where would it be hiding

Or who at all would have gulped it

Well, let the sea that would quench my thirst

get into my life’s shell

O, where at all it would have vanished

Here….here

In the salty taste of the water

flowing unleashed

with the corners of eyelids

where dream-dead black eyes

float in angst

bursting open _

the same flavour

Malini Mala

கரையில்

நின்றுகொண்டிருக்கிறேன்.

காலமீன் நீச்சலடிப்பதற்காய்

கனவில் வரைந்து வைத்த என்

கடலைக் காணவில்லை.

எவர் திருட நேர்ந்திருக்கும்

எங்கே ஒழிந்திருக்கலாகும்

அல்லது

யார் தான் அருந்தியிருக்கக் கூடும்.

உயிர்க்கூடு வரட்டும் என்

தாகத்தைத்தணிக்கும் கடல்

எங்கு தான் மறைந்திருக்கும்.

இதோ....இதோ...

கனவிறந்த

கருவிழிகள் மிதந்து துடிக்கும்

மடல்களின் ஓரங்கள்

உடைப்பெடுத்துப் பாயும்

நீரின் கரிப்பில்

அதே சுவை.....

MIZRA JABBAR

A POEM BY

MIZRA JABBAR

Translated into English by Latha Ramakrishnan(*First Draft)

In the dark called aloneness

I lock all the doors meant for humans

From the resounding wine-cup

as a giant rock the beauty of black is burning

In moments when dream coming true becomes impossible

Leaving your kangaroo lap

in quiet courage

I jump into the sea

so full of noise.

During the snowy days the language of the soul

turns into frost

You come with the interpretations of dream

The poems of the soil that roll

as wave after wave foaming and

weighing heavy

would open their eyes for me.

An all too sweet loving voice heard from

pure- pristine

shines as the womanhood

of Mankind.

Mizra Jabbar

நான் தனிமை எனும் இருளில்

மனிதர்களுக்கான எல்லா கதவுகளையும்

பூட்டிக் கொள்கிறேன்

ஒலி எழுப்பும் மதுக்கிண்ணத்திலிருந்து

பெரும் பாறையென கறுப்பின் அழகு கனன்று கொண்டிருக்கிறது

கனவு பலிப்பது அசாத்தியமாகும் தருணங்களில்

உன் கங்காரு மடியை விட்டு ஓர் மௌனத் துணிச்சலோடு

இரைச்சல் நிறைந்த சமுத்திரத்தில்

குதிக்கிறேன்

ஆன்மாவின் மொழி பனிபெய்யும் நாட்களில்

உறைபனியாகிப் போகிறது

கனவுக்கான வியாக்கியானங்களோடு நீ வருகிறாய்

நுரை நுரையாய் கனத்துப் புரளும்

பூமியின் கவிதைகள் எனக்காய்

கண் திறக்கும்..

நிர்மலத்திலிருந்து கேட்கும் ஓர் மோகனக் குரல்

மானுடத்தின் பெண்மையாய் மிளிர்கிறது...

#மிஸ்ரா_ஜப்பார்

YUGA YUGAN[RENGARAJAN VEERASAMY]

 A POEM BY

YUGA YUGAN

[RENGARAJAN VEERASAMY]

Translated into English by Latha Ramakrishnan(*First Draft)

That day our world was rectangular.

There was no jungle

We became the inhabitants of the wilderland

and wandered

There was no sea where waves lash

We turned whales and swam

No mounts there

Breathless we scaled the summit

and felt elated

No waterfalls _

Receiving shower at the peak

we revelled

Sky there wasn’t _

With wings aching we flew high

Moon there wasn’t _

Creating Full Moon

with the move of one finger and

New moon with another move

we played to our heart’s content.

No stars there _

adorning us with each other we rejoiced.

Alas, why the life-span of that Wonderland

had to be just the size of

a lone little drop of nectar ?

I don’t understand…..

Rengarajan Veerasamy

அன்று நம் உலகம்

செவ்வகமாக இருந்தது

அங்கு காடுகளில்லை

நாம் வனவாசியாகி உலாவினோம்

அலையாடும் கடலில்லை

திமிங்கலாமாகி நீந்தினோம்

மலைகளேதுமில்லை

மூச்சு முட்ட

முடி தொட்டு மகிழ்ந்தோம்

அருவிகளில்லை

உச்சியில் நீர்வாங்கித் திளைத்தோம்

வானமில்லை

சிறகு வலிக்கப் பறந்தோம்

அங்கு நிலவில்லை

விரலின் ஓரசைவுக்கு பௌர்ணமியையும்

மறு அசைவுக்கு அமாவாசையையும்

செய்து விளையாடினோம்

நட்சத்திரங்களில்லை

நம் உடல் சூடி மகிழ்ந்தோம்

அந்த அற்புத உலகின் ஆயுள்

அமிழ்தின் துளியளவோடு.

முடிந்திருக்க வேண்டியதில்லை.

-யுகயுகன்

PRABHA ANBU

 A POEM BY

PRABHA ANBU

 Translated into English by Latha Ramakrishnan(*First Draft)

In time immortal

in a tune unparalleled

I am going to compose you.

Your memories weighing heavy

as the smithereens of my smile

embrace me and go into hiding.

As the soil so drenched

bearing dumb wound

a young woman with heart still

childlike.

As snake speeding past noiselessly

I string the silent tune.

In this cosmic wait

the heart grown weary

searching for you with overflowing love

bursts as ‘Ilavampanju’ and flies

At the corner of the road stretching on

your memories as the aroma of herbs

spotless

As like wooden chips

stuck on the beak of woodpecker

your form is blended in my dream too

the joy of victory comes true.

In the breeze quivering with

the fragrance of ‘Kaasithumbai’

bearing your memories that keep springing

as the child that go seeking the spectacular scenes

even after the close of the grand festival

She…….l

பிரபா அன்பு

•

நித்திய காலத்தில்

அதியுன்னதமான ஒரு ராகத்தில்

உனை மீட்டப் போகின்றேன்

என் புன்னகையின் சிதிலங்களாக

கனத்துக் கிடக்கும் உன் நினைவுகள்

ஆலிங்கனம் செய்து மறைந்து

கொள்கின்றன

ஈரம் கோர்த்த நிலமாக

ஊமைக் காயம் சுமந்து

பிஞ்சு மனம் மாறாத பாவையாய்

சத்தமின்றி ஓடும் சர்ப்பத்தைப்போல்

மௌன ராகம் மீட்டுகிறேன்

இப் பிரபஞ்சக் காத்திருப்பில்

நேசப் பிரவாகத்தோடு

உனைத்தேடிக் களைத்துப்போன மனம்

இலவம் பஞ்சாக வெடித்துப் பறக்கிறது

நீண்டு செல்லும் பாதையோரத்தில்

என் தேடல்களுக்குள்

இலக்கணப் பிழையின்றி

மூலிகை வாசமாக உன் நினைவுகள்

மரங்கொத்திப் பறவையின் சொண்டில்

ஒட்டிக் கொண்ட மரத் துகள்களாய்

என் சொப்பனத்திலும் உன் உருவம்

கலந்ததால்

வெற்றிக்கனி பறித்த மகிழ்ச்சி

காசித்தும்பையின் வாசனையோடு

சிலிர்த்திடும் தென்றலில்

சுணைக்கும் உன் நினைவுகளை சுமந்து

திருவிழா முடிந்தும் காட்சியைத் தேடும்

சிறுபிள்ளையாய் இவள்....

பிரபாஅன்பு

KAZHAARAM THULAALALINGAN

 A POEM BY

KAZHAARAM THULAALALINGAN

Translated into English by Latha Ramakrishnan(*First Draft)

Faces like paper-slips

left behind forgetfully

at the library of Memory.

In the search of the aged brain

some easy to retrieve

many despite diving deep

remain elusive

Hyaloid – the transparent membrane

would show the one between the two

in different hues.

Once it is torn and thrown

the lines drafted by the creator

shrink anon.

ஞாபக நூலகத்தில்

மறந்து வைக்கப்பட்ட

துண்டுச்சீட்டு போன்ற முகங்கள்

வயோதிக மூளைத் தேடலில்

எளிதில் கிட்டிடும் சில

ஆழச்சென்றும் அகப்படா பல

இரண்டிற்கும் இடையிலான ஒன்றை

ஒவ்வொரு மாதிரியாய் காட்டும்

கண்ணாடித்தாள்கள்

கிழித்தெறிந்ததும்

சுருங்கிக் கொள்கின்றன

படைத்தவன் வடித்த வரிகள்

- கழாரம் துலாலிங்கன்

KAVITHAYINI LEESA

 A POEM BY

KAVITHAYINI LEESA

Translated into English by Latha Ramakrishnan(*First Draft)

SPECTACULAR!!!

In ripe night

I open the window

All my cravings

began flying skyward

While patting my man lying beside

a new sky

and a giant mountain

were kissing the cot….

But , I could not look up

It was then the sky

was devouring the star

_ so strange and spectacular!!!

விசித்திரம்.!!!

--

பழுத்த இரவில்

ஜன்னலைத் திறக்கிறேன்

என் ஆசைகள் முழுவதும்

ஆகாயத்தை நோக்கி

பறக்கத் தொடங்கியது...

பக்கத்தில் மல்லாந்து கிடந்த

என் கணவரை தட்டுகையில்

புதிதொரு வானமும்

பெரிதொரு மலையும்

கட்டிலை

முத்தமிட்டுக் கொண்டிருந்தது...

அண்ணாந்து பார்க்க மட்டும்

என்னால் முடியவில்லை...

அப்போதுதான்

வானம் நட்சத்திரத்தை

விழுங்கிக்கொண்டிருந்து

விசித்திரமாக.!!!

-லீஸா-

கவிதாயினி லீஸா

PALAIVANA LANTHER

 A POEM BY

PALAIVANA LANTHER

Translated into English by Latha Ramakrishnan(*First Draft)

LUST AND FOREST

Where lie the leaves that turn you heady ask I

But you show me the roots.

For feeling the roots so dense and long

Have to plunge into the very bottom

In suffocation sand blossoms in the nose

With each blooming sand

the inebriation

starting from not wanting to take apart the lips

and in the end dying with not wanting to lock the lips

_ this is indeed

a forest for getting lost guaranteed.

பாலைவன லாந்தர்

காமம் மற்றும் காடு

போதை தரும் இலைகள் எங்கிருக்கின்றன என்று கேட்கிறேன்

நீயோ வேர்களைக் காட்டுகிறாய்

தடித்து நீண்ட வேர்களைத் தீண்ட ஆழத்தில்

புதைய வேண்டியிருக்கிறது

மூச்சுத்திணறலில் நாசியில் மணல் பூக்கிறது

பூக்கப்பூக்க உதிரும் மணல்

உதடுகளைப் பிரிக்க மனமற்று தொடங்கி

உதடுகளை பூட்டிக்கொள்ள மனமற்று மடியும் மயக்கம்

இது

தொலைவதற்கென வாக்களிக்கப்பட்ட காடு.